Met droefheid vernamen wij deze maandag het overlijden van een veelzijdige Tennoodse kunstenaar : grafisch ontwerper, illustrator, tekenaar, typograaf, fotograaf, uitgever en geëngageerd afficheontwerper,
Roland Denaeyer (Madrid, 1930 - Sint-Joost-ten-Node, 2021).
Hij was zeer aanwezig bij de dagelijkse concerten om het verplegend personeel te bedanken tijdens de eerste lockdown in de straat vlakbij zijn huis (Beriotstraat), en vandaag is het aan ons om hem een eerbetoon te brengen voor het artistieke werk dat hij heeft volbracht.
Niets wat om hem heen gebeurde was hem vreemd. Roland Denaeyer (Rolando) was een gepassioneerd, vrijheidslievend, geëngageerd man, een anti-Francist van het eerste uur, die zei dat hij door zijn leven en werk werd gedragen door "inktwoede". Als zoekende kunstenaar gebruikte hij het heden en hield hij ervan om de werkelijkheid te recycleren.
Zijn werk als tekenaar, gestructureerd op basis van inpakpapier, oude partituren of oude notitieboekjes, kwam tot uitdrukking in picturale geschriften en lijnen die met Oost-Indische inkt waren geschetst. "Dit bespaarde hem de angst van de lege pagina," zei hij humoristisch. Hij was gepassioneerd door beelden en typografie en gebruikte denkbeeldig schrift in zijn creaties. Net als een dichter verdraaide hij graag de beelden en woorden van anderen om ze tot nieuwe iconen te laten opbloeien.
In 2009 exposeerde Roland in de Kunstgalerij "18+1" in Sint-Joost, samen met zijn echtgenote Colette Van Poelvoorde, die eveneens schilderde. Samen produceerden zij verschillende werken met 4 handen. In 2006 publiceerde hij in Brussel, “Sous les tabatières de zinc”, waarin 29 van zijn tekeningen teksten illustreren die getint zijn met nostalgie en gesigneerd door Pierre Puttemans.Een paar “happy few” hebben een van de 20 exemplaren in handen van "Toute la mer va vers la ville", een juweeltje van beelden ter illustratie van de teksten van Emile Verhaeren. Dit redactiewerk begon toen Roland Denaeyer met pensioen ging na een 35-jarige carrière als leraar grafische kunsten. In 2013 wijdde het Charliermuseum een tentoonstelling aan hem onder de titel "L'écumeur d'encre" (de inktschuimer). Hij was zeer dynamisch tot het einde van zijn leven en exposeerde vorig jaar nog in Mariémont in oktober 2019. Zijn atelier in het huis in de Warmoesstraat was regelmatig open voor het publiek tijdens de Open Monumentendagen en voor studenten grafische vormgeving, die hij met gulheid ontving. De kunstenaar was iemand die deelde en hield van overdracht. "L'écumeur d'encre" is gestorven en heeft onze kleine gemeente verlaten. Laten we hopen dat hij hierboven andere oorden afschuimt "met zijn inktwoede".
Wij danken hem voor zijn mooie nalatenschap.
