« Vroeger deed ik alles alleen, nu moet ik verplicht over een wagen en een rolstoel beschikken als ik wil gaan wandelen. Mijn evenwichtsproblemen maken dat ik iemand bij mij moet hebben om mij te begeleiden ».
Micheline Mercier, gebruikster van de dienst thuishulp van Maison de la Famille.
Ook al zagen we van voor 1940 in heel het land de ontwikkeling van verpleegkundige zorg aan huis, het was nog wachten tot het einde van de Tweede Wereldoorlog voor het ontstaan van de eerste diensten die specifiek georganiseerd en georiënteerd waren in thuishulp. De verenigingsbeweging, die voornamelijk gebaseerd is op vrijwilligerswerk, heeft een pioniersrol gespeeld door lokale initiatieven te ontwikkelen om de moeders van grote gezinnen bij te staan in het huishouden en de opvoeding van de kinderen. De diensten voor familiehulp, die werden erkend als openbaar nut door de autoriteiten, kregen een wettelijk kader vanaf 1949.
In 1965 huldigde de voormalige Burgemeester, Guy Cudell, de eerste dienst voor thuishulp in van de gemeente Sint-Joost. Opgericht naar aanleiding van een sterke vraag van de families van ouderen om thuis te kunnen blijven in de beste omstandigheden : hulp bij de familiale en huishoudelijke taken.
Deze gemeentelijke dienst was de aanzet voor het toekomstige Maison de la Famille. Ze was toen ondergebracht in lokalen van het gemeentebestuur Sociale zaken en bestond uit 3 gezinshulpen, 4 huishoudhulpen en een sociaal assistente. In 1969 werd de sociale dienst, om een persoonlijker en gezelliger onthaal te voorzien, overgebracht naar Scailquinstraat 55 met de benaming « Maison de la Famille » en breidde ze haar kader uit met een tweede sociaal assistente en een redacteur.
Aanvankelijk waren de diensten voor thuishulp in de eerste plaats bestemd voor de gezinnen, maar hun actieterrein evolueerde tussen 1954 en 1968 geleidelijk en breidde uit naar ouderen, zieken en/of gehandicapten.
In 1980 vestigde de dienst zich op de eerste verdieping van het gebouw Verbondstraat 20 en het volgend jaar vormde ze zich tot vereniging, waardoor bijkomende sociale werkers konden worden aangeworven. Enkele jaren later vestigde de vzw zich definitief in een ruimer herenhuis, Liedekerkestraat 112 en richtte ze haar hulp naar ouderen door foyers restaurants in te richten.
De versie 2015 van de dienst voor thuishulp van Maison de la Famille bestaat vandaag uit meer dan een twintigtal werkers. De verlenging van de levensduur, verkorte ziekenhuisverblijven, dure rusthuizen maken dat er op dit vlak immense noden zijn. In Brussel omvat de sector 1500 werkers die zich ontfermen over meer dan
10 000 ouderen en gezinnen.
« Glimlachen is zeer belangrijk. Het werkt verfrissend voor de gebruikers die wij bezoeken ».(Ikram Rahali, gezinshulp bij Maison de la Famille)
Thuishulpwerk is delicaat : het kader is de intimiteit van de gebruikers en het middel van autonomie de dagelijkse taken. Eten kopen, de vaat doen en koken zijn allemaal mianieren om verzwakte personen in alle veiligheid uit hun isolement te laten breken.
« Het belangrijkste is om te beantwoorden aan de noden en aan het comfort van de persoon. Ik hou mij bezig met het onderhoud maar ik zet mij tevens in voor het persoonlijk comfort. Dankzij ons en het comfort dat wij brengen, hebben ze nog levensvreugde en voelen ze zich thuis » getuigt Anne-Marie Kayembé, gezinshulp bij Maison de la Famille.
« Deze begeleiding is geruststellend en ontspannend. Maar in mijn situatie is vooral de soepelheid van de dienst een voordeel » Pierre Querut, gebruiker van de dienst voor gezinshulp van Maison de la Famille.
De tentoonstelling van portretten van gezinshulp en hun gebruikers, gerealiseerd door de fotograaf Salvatore Morreale, samen met hun getuigenissen opgesteld door Robert Colard, student Toegepaste communicatie aan het IHECS.
Bron : « L’aide à domicile : histoire (s) d’hier, visage (s) d’aujourd’hui – Naissance, évolution et perspectives » van D. Vandroogenbroeck en S. Devlésaver
Thuishulp bestaat 50 jaar
